سينماى دفاع مقدس به كدام راه مى رود؟

معرفی وبلاگ

سفارشی دوستت دارم دوست عزیزم.♥.:.@سفارشی@.:.♥ اینجا همه چی درهمه. بیا تو عشق و حال کن. نظرت یادت نره ها♥.:.@سفارشی@.:.♥ -----------♥.:.@سفارشی@.:.♥---------♥.:.@سفارشی@.:.♥----------

دسته

عاشقانه (6)

خبر های جور با جور (2)

لینک دوستان

آرشیو

آمار وبلاگ

تعداد بازدید : 77586

تعداد نوشته ها : 53

تعداد نظرات : 1

Rss

طراح قالب

موسسه تبیان

سينماى دفاع مقدس به كدام راه مى رود؟

انسان و اسلحه جشنواره فیلم دفاع مقدس در دوران سینماى جنگ هم چندان اثر گذار نبود و حالا که پیشروان سینماى دفاع مقدس سال هاست به مسیرى دیگر رفته اند،بر گزارى مستقل این جشنواره بى تردید با اما و اگر هاى فراوان همراه است. ابراهیم حاتمى کیا که به جرات تاثیر گذار ترین و برجسته ترین سینما گر عرصه دفاع مقدس است،مدتى است ترجیح مى دهد تواناییهاى فیلمسازى خود را درعرصه هاى دیگر تجربه کند. توقیف موج مرده ازسوى تهیه کننده در جشنواره نوزدهم فیلم فجر بسترى شد تا حاتمى کیا به شکل رسمى خداحافظى خود را از سینماى دفاع مقدس اعلام کند. او روزى که قرار بود موج مرده در جشنواره در سینما استقلال به نمایش درآید با کیسه اى حاوى تکه هاى حذف شده فیلم در جمع خبرنگاران حاضر شد و با انتقاد از تهیه کننده فیلمش (مجید رجبى معمار مدیر عامل وقت موسسه فرهنگى روایت فتح)و مسوولان متولى سینماى جنگ اعلام کرد دیگر در حوزه دفاع مقدس فیلم نخواهد ساخت. ما حصل تصمیم او ساخت دو فیلم «ارتفاع پست » و به «رنگ ارغوان بود» که در حوزه سینماى اجتماعى تولید شدند،اما اتفاق هاى حاصل از توقیف «به رنگ ارغوان » موجب شد او بار دیگربه سینماى جنگ باز گردد.او درنامه اى که متن آن را در زمان تولید« به نام پدر» روى سایت فیلم منتشرکرده بود با صراحت اعلام کرد، به نام پدر نقض گفته هایش است و از آن به عنوان ناجى خود پس از اتفاق هاى مربوط به « رنگ ارغوان » یاد کرد. «به نام پدر» هر چند در جشنواره فیلم فجر مورد توجه هیات داوران قرار گرفت و جوایزى را به خود اختصاص داد ، اما با استقبال سرد منتقدان رو به رو شد و همه از آن به عنوان فیلمى که حاتمى کیا خودش را درآن تکرار کرده یاد کردند. حاتمى کیا پس از آن فیلم سازى را در مسیرى که پس از موج مرده در پیش گرفته بود ادامه داد که حاصل آن مجموعه حلقه سبز و حالا فیلم سینمایى دعوت است.آثارى که ارتباطى با جنگ و دفاع مقدس ندارند و مضامین آنها کاملا اجتماعى است. کمال تبریزى هم سال هاست در عرصه هاى دیگرطبع آزمایى مى کند.آخرین فیلم او درعرصه سینماى دفاع مقدس شیدا است؛ فیلمى ملودرام که در آن سال واکنش هایى متفاوت را برانگیخت.بسیارى از تندروها انتقادهاى شدیدى به تبریزى کردند و او پس از آن ترجیح داد در فضایى آرامتر به کار فیلم سازى خود ادامه دهد. البته او چند سال بعد به شکلى مدرن در فیلم گاهى به آسمان نگاه کن به سینماى دفاع مقدس نقبى زد.اما هرگز این فیلم را اثرى در حوزه سینماى جنگ ندانست. «مارمولک »«،یک تکه نان »و «همیشه پاى یک زن در میان است » و حالا هم پاداش دیگر آثار او پس از «گاهى به آسمان نگاه کن» هستند که هیچ کدام سنخیتى با دفاع مقدس ندارند. علیرضا درویش دیگر فیلم ساز صاحب سبک سینماى دفاع مقدس هم پس از « دوئل »تغییر مسیر داد و پروژه تاریخى مذهبى «روز رستاخیز» را در دستورکار خود دارد.با توجه به اهمیت موضوع «روز رستاخیز» وحساسیت هاى درویش او دو سه سالى درگیراین پروژه ملى خواهد بود و عملا چند سالى از حوزه سینماى جنگ دور است. هر چند ساخت فیلمى درباره خرمشهر در دستور کار اوست، اما این پروژه عملا با توجه به در گیرى درویش با پروژه روز رستاخیز به زودى میسرنخواهد شد. مجتبى راعى که با اولین ساخته سینمایى اش انسان و اسلحه از حضور فیلم سازى با نگاهى متفاوت به سینماى جنگ خبر داد،پس از ساخت این اثر فیلم «تونل »را ساخت.اما بعد ترجیح داد در ژانرهاى دیگر فعالیت هاى فیلم سازى خود را ادامه دهد.«جاى امن »،«غزال»، «جنگجوى پیروز»،« تولد یک پروانه»،« صنوبر» و« سفر به هیدالو» نتیجه آثارچند سال اخیر اوست.زنده یاد رسول ملاقلى پور در زمان حیات خود بارها از مسئولین سینماى دفاع مقدس و متولیان آن گلایه کرد.او پس از اثر ماندگار«مزرعه پدرى » در نامه اى سر گشاده به دلیل نامهربانى هایى که با این فیلم شد از دنیاى فیلم سازى خداحافظى کرد. اما بعد از گذشت مدتى از تصمیم خود منصرف شد و فیلم ملودرام میم مثل مادر را با پس زمینه سینماى دفاع مقدس ساخت.على شاه حاتمى دیگر فیلم ساز سینماى جنگ است که مدت هاى مدید است تغییر ژانر داده است.او پس از فیلم جنگى « آخرین شناسایى»، فیلم تجارى «دوستان »را ساخت و بعد به سمت فیلم هاى جشنواره اى گرایش پیدا کرد. حاصل گرایش او به این سمت دو فیلم «ترکش هاى صلح» و« کولى »بود که اولى درحوزه سینماى جنگ بود.شاه حاتمى پس از ساخت این دو فیلم به تلویزیون آمد و حالا در بازگشت به سینما قصد دارد فیلم اجتماعى «قفس » را با بازیگران هندى بسازد که ار تباطى به دفاع مقدس و جنگ ندارد. سعید سهیلى از دیگر فیلم سازان سینماى دفاع مقدس که پس از سال ها دیگر قصد فعالیت در حوزه سینمایى جنگ را ندارد. او در سال هاى فعالیت سینمایى خود پس از« مرد بارانى »خواست به تبعات جنگ در جامعه بپردازد و حالا پس ازآخرین ساخته اش با این مضمون یعنى «سنگ،کاغذ،قیچى »،فیلمى در حوزه سینماى پلیسى به نام« چهار انگشتى» ساخت و حالا هم در تدارک فیلمى کمدى به نام «چارچنگولى» است. فیلم سازان جنگ یا تغییر مسیر داده اند یا در حال تغییرمسیرهستند ،البته از آن سوهم در سیاستى تصمیم بر آن شد تا فیلم سازان صاحب نام عرصه هاى دیگر نیز پا به حوزه سینماى جنگ بگذارند که در پى اتخاذ این سیاست ،رخشان بنى اعتماد، کیومرث پور احمد،خسرو سینایى ،آرش معیریان و علیرضا داوودنژاد پا به این وادى گذاشتند و اتفاقا آثارى قابل توجه هم تولید کردند،اما همه مى دانند که این حضور در عرصه سینماى دفاع مقدس محدود به حداکثر یکى دو فیلم است.حالا که نامداران سینماى دفاع مقدس مدت هاست مسیر فیلمسازى خود رابه نحوى تغییر داده اند که در آثارشان کمتر ازجنگ و دفاع مقدس دیده مى شود،اصرار بر برگزارى جشنواره مستقل فیلم دفاع مقدس و به نمایش در آوردن فیلم هاى سال هاى قبل و مستند هاى تلویزیونى در آن حاکى از نگاهى است که به نظر قصد رفع مسئولیت دارد.آخرین نمونه جشنواره مستقل دفاع مقدس سال ۱۳۸۴بود که به مهجورترین شکل ممکن برگزار شد و به بایگانى پیوست. رضایى ویژه نامه سروقامتان

(0) نظر

دسته ها :

پنج شنبه 4 6 1389 15:37